در روستایی به نام گرکز که در شهرستان راز و جرگلان واقع است زنی زندگی می‌کند که ثابت کرده است محدودیت و کمبود امکانات نمی‌تواند مانع پیشرفت و ارائه کارهای ارزشمند شود.
این زن صاحب جمال رحیمی نام دارد، صاحب جمال 27ساله از آن دسته از زنانی است که باید داستان زندگیش نوشته شود. او اهل ادب و فرهنگ و رسانه است، مخاطب همیشگی رادیو و تلویزیون و خبرنگار چند خبرگزاری.
صاحب جمال می‌گوید او را در شهرستان به عنوان فعال اجتماعی می‌شناسند و تحصیلاتش زیر دیپلم است، او کار اصلی خود را خبرنگاری می‌داند.
اما این گفت و گو نه به خاطر همکار بودن بلکه به خاطر آن است که در آستانه هفته کتاب هستیم و بانو رحیمی نیز کتابدار نخستین کتابخانه خانگی جرگلان است.
صاحب جمال رحیمی در مورد نحوه شکل گیری کتابخانه‌های خانگی می‌گوید: مرداد ماه سال ۹۶ بود که از طریق فضای مجازی با آقای رحمت ا... دهش و آقای درخشان آشنا شدم، آنها در مورد ایده‌ای که داشتند با من صحبت کردند و پیشنهاد همکاری در این زمینه را به من دادند.
از آنجا که به مقوله فرهنگ و هنر و ادبیات بسیار علاقه‌مند هستم پیشنهاد همکاری آنها را پذیرفتم و از تاریخ 13 مرداد سال گذشته بود که کتابخانه‌های خانگی را با همکاری یکدیگر راه اندازی کردیم.
او در ادامه می‌گوید: بعد از قبول همکاری یک متن درخواست کتاب آماده و در فضای مجازی منتشر کردم. پست درخواست کتاب در فضای مجازی چرخید و ده‌ها و صدها کتاب از سراسر کشور، از تهران و گرگان گرفته تا بجنورد و نیشابور و مشهد را با خود برایمان به همراه آورد.
با رسیدن اولین بار کتاب، راه‌اندازی نخستین کتابخانه به من محول شد و من یکی از اتاق‌های خانه پدری خود را به این کار اختصاص دادم.
رحیمی اضافه می‌کند: بعد از اینکه کتابخانه راه‌اندازی شد شروع به تبلیغ و دعوت از همسایه‌ها برای عضویت کردم، نخستین عضوهای کتابخانه کوچک من کودکان بودند که از روز ثبت نام آنها تاکنون هر هفته نشست کتابخوانی داریم.
وی بیان می‌کند که بعد از گرکز در 23 روستای جرگلان 23 کتابخانه راه‌اندازی شده است که نصف کتابدارهای این کتابخانه‌ها را خانم‌ها تشکیل می‌دهند.
رحیمی در مورد شیوه و عملکرد کتابدارها در کتابخانه‌های خانگی اظهار می‌کند: ما در هر کتابخانه با پیروی از ایده‌های آقای دهش و درخشان عمل می‌کنیم تا بر کیفیت کاری که در پیش گرفتیم افزوده شود.
صاحب جمال رحیمی اضافه می‌کند: در راستای اهدافی که برای توسعه کتابخوانی در نظر داریم فعالیت‌هایی مثل کتابخوانی به صورت هفته‌ای را انجام می‌دهیم که در این نشست‌ها خلاصه خوانی، بلند خوانی، کشیدن نقاشی، بازی کردن، هفته‌نامه نوشتن و گشت‌وگذار در روستا به صورت دسته جمعی را در شمار کارها قرار می‌دهیم و بعضی وقت‌ها هم اگر حمایت مالی وجود داشته باشد همراه با اعضا به مکان‌های فرهنگی دیگر شهرها سفر می‌کنیم.
او در مورد اهمیت کتابخانه‌های خانگی نیز می‌گوید: این کتابخانه‌ها اهمیت زیادی دارند زیرا دسترسی اهالی روستا و همسایگان به این کتابخانه‌ها آسان است، علی الخصوص برای کودکان و نوجوانان که کتاب لازمه رشد و پیشرفت آنها است.
این بانوی اهل ادب و فرهنگ به سعی و تلاش خودش و همکارانش برای علاقمندی کودکان و نوجوانان به مقوله کتابخوانی نیز اشاره می‌کند و بیان می‌کند: مهم‌ترین دستاورد آنها در این یک سال، حفظ و افزایش تعداد اعضا بوده است.
به نظر رحیمی راهکارهایی که برای علاقه‌مندی مردم به کتابخوانی وجود دارد در دسترس قرار دادن کتاب است، اینکه مردم در هر شغل و شرایطی به راحتی به کتاب دسترسی داشته باشند و البته کتاب‌های با موضوع جذاب در اختیار آنها قرار گیرد، او همچنین برگزاری نشست‌های صمیمی در محافل کتابخوانی را از دیگر راهکارها بر‌می‌شمرد.
این کتابدار جرگلانی معتقد است بعضی از مردم به کتاب نخواندن عادت کرده و به مرور آن را حذف کرده‌اند، صاحب جمال می‌گوید با وجود اینکه همه می‌دانند کتاب مفید است اما معنای واقعی این فایده را درک نکرده‌اند و به همین علت است که از کتاب فاصله دارند.
با توجه به اینکه او ادمین کانال تلگرام جرگلانینگ توپراغی است و این کانال حدود 1هزار نفر عضو دارد در مورد تأثیر عصر دیجیتال بر رجوع مردم به کتاب بیان می‌کند که جدا از اینکه فضای مجازی تأثیرات منفی بر مراجعه مردم به کتاب را داشته اما از سوی دیگر این امکان را برای دسترسی راحت‌تر برای آن نیز فراهم کرده زیرا می‌شود از طریق اینترنت خیلی از کتاب‌ها را خریداری و در صفحه موبایل مطالعه کرد.
او در حالی که هر روز با هدف آبادانی و تعالی فرهنگ روستای گرکز به عنوان عضوی از سرزمین بزرگش ایران از خواب بر می‌خیزد عقیده دارد تنها مطالعه و کتاب است که باعث آباد شدن یک سرزمین خواهد شد.
رحیمی می‌گوید: با گذشت یک سال و نیم مردم روستای من حالا به کتابخانه خانه من عادت کرده‌اند و زنان روستا هم با وجود اینکه سواد زیادی ندارند هم خودشان گاهی کتاب به امانت می‌برند و هم فرزندان خود را به آمدن به کتابخانه تشویق می‌کنند که این حرکت آنها باعث خوشحالی من است.
او در ادامه می‌گوید: یک بار برای تقدیر از این مادران و خانواده‌های فهیم با گل و تقدیرنامه به تک تک خانه‌های اهالی روستا رفتم و از آنها تشکر کردم.
او در پایان می‌گوید: حرف آخرم این است که من کتابخانه را فقط با کمک مردم ایجاد کردم همانطور که در ابتدا با 60 کتاب کار را شروع و اکنون 500 جلد کتاب دارم اکنون نیز از مردم تقاضا دارم باز هم به همکاری خود ادامه دهند.
انتهای خبر/ طهماسبی